Nieuwe bieren in moeilijke tijden
Hoewel ik er eigenlijk zo min mogelijk woorden aan vuil wil maken hebben we er allemaal wel mee te maken gehad het afgelopen jaar. Door de komst van een uitermate besmettelijk virus staat de hele wereld op zijn kop. Dit voorjaar is de lancering van Hopblond hierdoor helemaal in het water gevallen en dit najaar dreigt voor de Brut IPA hetzelfde te gebeuren.
De remmende werking op allerlei sectoren was ook te zien bij onze huisontwerper Artbeving. Het grote voordeel voor mij is dat hij hierdoor met frisse blik nog eens is gaan kijken naar het ontwerp van het label. Ongebonden door mijn wensen heeft hij een prachtig ontwerp neergezet waar de Brut IPA als eerste van gaat profiteren. Zo zie je maar: Ieder zijn vak. Ik ben beter in de flesjes vullen (en legen) dan ze aan te kleden.
Het ontwikkelen van nieuwe bieren, zelfs al wordt de afzet wat moeilijker dan gedacht, geeft mij energie om door te pakken. Deze zomer heb ik daarom al de brouwdatums vastgelegd voor de bieren van 2021. Beide recepten zijn ontwikkeld in 2020 bij mij thuis in de keuken: De eerste, gepland voor het voorjaar 2021, is een volledig nieuw biertype die ik India White Lager heb gedoopt. De tweede wordt een krachtig bovengistend donker bier. Ik wil niet direct zeggen dat het een bockbier is, maar met nog een paar tweaks zou het dat best eens kunnen worden!
Laat ik eens wat meer vertellen over deze twee bieren.
IWL? WTF?
Een van mijn leukste missies in het bierbrouwen is het uitvinden van nieuwe substijlen door de ruimte tussen bestaande stijlen te benutten. Iedereen die mij kent weet dat ik geen stijlpurist ben en dat het in eerste instantie altijd moet gaan om lekker bier maken, dus ik ben altijd een beetje terughoudend in het maken van stijlen met nauwelijks ruimte voor creatieve invulling.
Pils is zo’n stijl, een van de slechts twee beschermde bierstijlen in Nederland, waarbij je eigenlijk niet kunt afwijken van de standaard. De laatste jaren is er wel een opkomst in de zogeheten ‘India Pale Lager’, een stijl waarbij een ondergistend, pilsachtig bier wordt voorzien van een flinke dosis hop en hiermee frisser en vaak wat bitterder is dan de standaard lagers en pilsen. In mijn optiek wordt hier de term ‘India’ misbruikt en zou het eigenlijk iets als ‘Hopped up’ of ‘Dry hopped’ moeten heten. Maar ja, dat bekt natuurlijk niet zo lekker en ‘India’ is in de volksmond al verbonden met extra hoppig. We doen het er maar mee.
Daarnaast is er ook een opkomst van de zogeheten ‘White IPA’, een vorm van IPA waar een zekere hoeveelheid tarwe aan is toegevoegd en weinig gekarameliseerde mout, wat leidt tot een lichtgekleurd, erg frisse IPA. Met de ‘Club Tropicana’ van Brouwerij 5Hoog hadden wij daar destijds ook behoorlijk succes mee.
In het voorjaar van 2020 heb ik daarom besloten om eens een bier te maken wat tussen deze stijlen in hangt: Ondergistend, dus met een heel clean gistprofiel, iets bitter en zo bleek mogelijk in het moutprofiel om ook daarin de frisheid van het bier te benadrukken. Dat heb ik bereikt door het gebruik van pilsmout, tarwemout en rijstvlokken. De aromahoppen die ik heb gebruikt zijn Citra en Chinook, soorten die sterk aromatisch zijn en tonen geven van tropisch fruit, citrusvruchten en bessen. De India White Lager was geboren en ik ben erg benieuwd hoe jullie hem dit voorjaar zullen vinden!
Gaat Nick een bock maken?
Heb ik net zitten uitleggen dat ik niet houd van bierstijlen die zeer beperkend zijn in karakter, ga ik me in de volgende sectie even keihard tegenspreken. Nou ja, niet echt dan. Ik mag dan wel niet houden van stijlen die beperkend zijn, een bockbiertje in de herfst is toch wel echt een jaarlijks terugkomend plezier. Niks guilty pleasure, gewoon ouderwets genieten van de stevige moutsmaak.
Al jaren ben ik bezig om op gekke manieren een draai te geven aan de stijl, met wisselend succes. Bockbier gerijpt op dennenappels? Check. Was het ene jaar geweldig, het andere jaar niet zo. Bockbier met gemoute haver voor een dikke body? Ook geprobeerd, maar het was geen echte bock. Whisky toevoegen? Eikenhout? Iets zwaarder, iets lichter? Allemaal gedaan zonder succes. Gekmakend!
Eind 2019 werd ik geraakt door het idee dat zelfs ik me begon te storen aan de vrije interpretatie die veel bierbrouwers erop nahouden bij een bockbier. Hoewel de wet weinig echt voorschrijft, behalve het stamwortgehalte (15,5 graad Plato minimaal), weet iedereen op gevoel wat een bockbier is en wat niet. Veel wat onder de benoeming ‘bock’ wordt uitgebracht is eigenlijk geen bock meer. Soms heeft het meer weg van een dubbel of neigt het naar stout door te veel gebruik van gebrande mout.
Hierdoor gedreven begon in 2020 met de missie om een herkenbaar bockbier te brouwen, klassiek ondergistend maar wel wat krachtiger dan de 6,5% bieren uit de supermarkt. Het eerste concept is veelbelovend, maar nog niet krachtig genoeg. Richting de brouwdatum op 4 juni volgend jaar ga ik het recept nog wat aanscherpen, maar ik heb er vertrouwen in dat de basis nu goed staat! Ik ga ook expres al brouwen op 4 juni, zodat het bier nog rustig 2 maanden kan rijpen voordat hij gedronken gaat worden. Rijping doet zoals bekend een bockbier goed, dus geduld is ook hier een schone zaak.
Wat spannend blijft, is of we volgend voorjaar weer ‘normaal’ een biertje kunnen gaan drinken op het terras of in de kroeg. Ik hoop van wel, want dat is toch de leukste manier uiteindelijk!
Houd jezelf en je naasten gezond, dan proosten we samen binnenkort weer in betere tijden!
0 reacties